تا پیش از ابلاغ حرکت دستگاهها به سمت حسابداری تعهدی، روش مرسوم حسابداری کشور روش «نقدی» بود. در این روش، اساس معامله‌ها  بر دریافت و پرداخت وجه نقد پایه‌‌ریزی می‌شود. مبادله وجه نقد نارسایی‌های زیادی را به دنبال داشت که از مهمترین آنها می‌توان به عدم ارزیابی عملکرد سازمان‌ها، فقدان نظام بودجه‌ بندی جامع مبتنی بر فعالیت‌ها، رعایت نکردن اصل تطابق درآمد و هزینه، عدم ثبت کامل مطالبات و تعهدات و …اشاره کرد. در روش حسابداری تعهدی ( Accrual Basis ) امابر خلاف روش نقدی، درآمدها زمانی، شناسایی و در دفاتر حسابداری منعکس می‌شوند که به طور کامل محقق شده باشند. می‌یابند. در این روش، زمان تحقق درآمد، هنگامی است که وجوه به صورت قطعی مشخص می‌شوند و یا بر اثر ادامه خدمات حاصل می‌شوند.

حسابداری تعهدی؛ مزیت‌ها و چالش‌ها